Van letter-hater tot kunstenares
Benieuwd hoe ik mijn middelbare schooltijd en de periode erna heb ervaren? Lees mijn persoonlijke verhaal in deel 2 van 'Het ontstaan van Jenny Art'.
Op reis naar Ethiopië met Going Global Edukans.
Doordat mijn zelfvertrouwen zo gegroeid was durfde ik ook aan een te gek project mee te doen; “Going Global” van Edukans. Hierbij mochten 40 leerlingen van allemaal verschillende scholen mee naar Ethiopië om zo geld op te halen voor educatieve projecten. Je moest een sollicitatiebrief schrijven en van daaruit werden een paar leerlingen uitgekozen die op gesprek mochten komen.
Van al die gesprekken werd dan één leerling gekozen die mee mocht naar Ethiopië. En niet verwacht, maar toch gebeurd... Ik werd degene die mee mocht!
Dit was alles was ik toen nodig had! Het gaf mijn zelfvertrouwen een enorme boost en dat was precies wat ik nodig had om die laatste periode middelbare school door te komen.
High School en faalangst
De wereld ging voor mij open. Er was meer dan alleen maar het verschrikkelijke Beilen. Ik ging na het behalen van mijn Middelbare School diploma naar High School in Amerika. Ik wilde reizen, culturen ontdekken en vooral weg uit Beilen. Helaas neem je jezelf gewoon mee als je op reis gaat en werd het heel erg duidelijk hoe mijn faalangst zich ontwikkeld had. Ook sociaal gezien had ik faalangst ontwikkeld omdat ik er op de Middelbare school nooit 'bij hoorde'.
CIBAP (creatieve vakschool voor vormgeving)
Toen ik met het CIBAP begon kreeg ik weer meer zelfvertrouwen. Ik mocht de hele dag creatief zijn en laten zien wat ik kon. O wat fijn, want eindelijk kon ik gewoon doen waar ik goed in was.
De wereld en mezelf ontdekken.
Ik ben later nog een paar keer naar Afrika geweest voor ontwikkelingswerk. Het zette mij met beide benen weer op de grond en deed mijn eigen problemen teniet. Ik had nog steeds vreselijke last van die onzekerheid en faalangst maar zodra ik op reis was deed dat er niet toe. Toch werd die faalangst mij teveel en ben ik na 2,5 jaar gestopt met het CIBAP. Ik heb daarna nog 2 opleidingen gedaan en uiteindelijk mijn diploma voor doktersassistente gehaald met veel horten en stoten.
Zwangerschap, en EMDR cocktail voor succes.
Het voelde goed om eindelijk een diploma te hebben maar ik durfde niet aan het werk als doktersassistente. Ik was vast niet goed genoeg. Ik heb een paar jaar in een supermarkt gewerkt en toen ben ik naar de IKEA gegaan. Ik raakte zwanger en nadat ik was bevallen dacht ik: “nou als ik dit kan, kan ik alles”. Ook wat EMDR therapieën verder had ik eindelijk genoeg zelfvertrouwen om de stap te zetten naar het werk als doktersassistente.
De leukste afdeling van Isala ziekenhuis; de bloedafname.
Drie jaar lang heb ik met ontzettend veel plezier gewerkt bij het Isala ziekenhuis in Zwolle bij de bloedafname. Ik hoorde er echt bij en kon helemaal mijzelf zijn in dit team. Mijn creativiteit werd er ook nog eens heel erg gewaardeerd. Ik mocht een muurschildering maken op de kinderkamer en elke keer als er iets te vieren was werd ik gevraagd om iets te maken. Ik bleef volhouden dat het een hobby was terwijl ik wel steeds meer snakte naar creatieve uitspattingen.
Ik kwam los!
Na een scheiding kwam mijn creatieve brein helemaal los! Ik tekenende en schilderde steeds meer en merkte hoe gelukkig ik daarvan werd. Ik merkte op het werk dat ik naar uitdaging zocht of in ieder geval iets van creativiteit. Helaas is daar is in het werk als doktersassistente niet altijd ruimte voor. Dit gaf mij steeds meer onrust. Ook de overstap naar een andere afdeling maakte geen verschil en merkte dat ik zoekende bleef.
Ondertussen was ik gaan samen wonen met “Guus”. Hij had al vaker gevraagd waarom ik niet voor mijzelf begon met het tekenen. 'Veel te eng en vast niet goed genoeg', was dan mijn antwoord. Toch had ik zo nu en dan wel opdrachten en bleven deze mensen ook terugkomen. Misschien was mijn werk dan toch wel goed genoeg? Uiteindelijk kreeg ik steeds meer onrust als ik niet aan het tekenen of schilderen was. Ik kon in combinatie met werken, een samengesteld gezin maar moeilijk tijd/energie vinden om creatief bezig te zijn. Dat ging niet goed want creatief bezig zijn deed ik juist voor de ontspanning en de rust in mijn hoofd. Ik kwam thuis te zitten “burn-out”.
Uit de Burn-out, in mijn eigen kracht.
Afgelopen jaren kon ik elke keer heel concreet dingen veranderen om weer door te kunnen maar nu was het tijd om even stil te staan. Ik ging schilderen en mijn hoofde werd leeg. Ik voelde inspiratie stromen en wist dat ik mijn leven moest omgooien. JennyArt werd geboren.
Geef vooral jouw (ongezouten) mening over dit artikel!
Want zoals je in deze persoonlijke blog hebt kunnen lezen, heb ik m'n hele leven een gruwelijke hekel gehad aan lezen en schrijven. Dat ik blog is dus compleet 'out of the box' voor me... Los daarvan vind ik het gewoon heel erg leuk om jouw feedback te lezen! Niet schromen dus en vooral een reactie achterlaten.
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi verhaal!